Contributions from Greece

Dreams

I believe stars are prayers,

we say since we were children

Man, always looking up at the moon as it is his great desire

Moon and stars always shine in the dark,

They have a power to give us hope and comfort,

In our lonely lives,

I believe the stars are born with the newborns,

And they are the spiritual guides of the human,

One day we will all shine and make our dreams true,

Then we will become also stars ... 

Eva Lianou Petropoulou, Greece

#dylanday

EVA Petropoulou Lianou Is a Greek awarded author children literary and poet. She has studied journalism. she has won several awards and several Literary Doctorate. She has published 20 books. She is member of International Association of Artist and authors Greece President of Mil Mentes Por Mexico association International, Greece. Présidete of Global UHE Peru, Greece

«Η γη που βλέπουμε και μας βλέπει»

“I think, that if I touched the earth, It would crumble; It is so sad and beautiful, So tremulously like a dream.”, Dylan Thomas *Quotes from Dylan Thomas: ‘© The Dylan Thomas Trust’

https://quotes.thefamouspeople.com/dylan-thomas-245.php

Που να μην εσώναμε να ξαναδούμε τον Πόλεμο να χτυπάει την πόρτα μας με φλόγες και ξερά αγκάθια στεφανωμένος, δράκων πυρρός κατακαίων τής Γης τα εντόσθια. Κι η Γαία μάς βλέπει, στοργικά, υπομονετικά, Στεατοπυγική Μεγάλη Μητέρα Θεά…

Κι εμείς την βλέπουμε τυλιγμένη στις φλόγες… πότε πυρκαγιές τών οικοπεδοφάγων, πότε πολέμου μηχανές τών απλήστων, πότε πύρινοι κεραυνοί χολωμένου ουρανού, πότε… πότε… πότε… Δεν θα πάψουμε ποτέ λοιπόν να ατενίζουμε το ηλιοβασίλεμα εν ειρήνη με τη συνείδησή μας ήσυχη ότι πράξαμε τα κάλλιστα, τα μέγιστα, τα άριστα

Υπέρ αδυνάμου παντός Το Αδύνατο διεκδικώντας σαν τον «Καλιγούλα» τού Καμύ, το όνειρο κατακτώντας, το όραμα υλοποιώντας, την ευτοπία διεκδικώντας, το παραδείσιο συναίσθημα απηχώντας με τις κεραίες τού Ίκαρου, με τις απόχες τού Σίσυφου, με τις οιμωγές ανακούφισης τού Τάνταλου, με την λυτρωτική κραυγή τού Άτλαντα, όταν η Γη στη μουσική των σφαιρών επανέρχεται στην ουράνια αρμονία ατενίζοντας το μέλλον, μελωδικό, απαρόμοιαστο…

Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας / Dr Konstantinos Bouras, Ph.D.

  #dylanday

https://konstantinosbouras.gr

WHAT IS PEACE?

.

Our dreams are Peace

The rustling of the leaves of our heart under the bright stars

The shadow of the afternoon calm

Our eyes full of fruits of love

The drops of our sweat every time we hug each other

Our open window to the wounds of the world

The marks on our tired hands

The buds of desires which are blooming in our yard

The comforting words of our dead ancestors

Peace is gazing at infinity with tearful eyes

The play of small children under the light of happiness

Our songs addressed on the crazy full moon of Spring

The day that passed but did not disappear in the ravenous darkness

The righteous sleep of the warrior of goodness

The death of hate and rage

Mother's smile in the game of her child

Peace is the free breath of life,

when all the people are united each other with harmony

We don’t know which of these applies

but peace is our wonderfull dream

CHRISTOS DIKBASANIS, Greece

#dylanday

CHRISTOS DIKBASANIS  (Greece) is a poet, writer and scholar of religions. He was born in Thessaloniki, where he graduated from the Theological School of the Aristotle University.

He holds a Master's Degree from the Theological School with a specialization in Religious Studies. He has also been included in the 'Great Encyclopedia of Mondern Greek Literature' of Haris Patsi publications

and in the Who's Who of journalists. He has been honored with many national and international awards for his poems.

"And I rose In rainy autumn And walked abroad in a shower of all my days"

"Though lovers be lost love shall not"
Prompts by Dylan Thomas 
*Quotes from Dylan Thomas: ‘© The Dylan Thomas Trust’

No-Parking-Zone

You and I
in the embrace of the night,
with our parked dreams,
in the no parking zone,
during a rain shower.
Years and lives later...
Caressing gently
your hands -
like the first time!

How unbelievably wrong we were!
How unbelievable this love was
that we turned away from it.

Xanthi Hondrou-Hill 
Xanthi Hondrou-Hill is a Greek poetess who gained her education in Stuttgart, Germany, studying German Literature and Linguistics, Journalism and Public Relations Management. She has worked as a professor for German, English and Greek, journalist, public relations manager and translator for poetry. She has also worked as Public Relations Manager organizing many poetry events, in cooperation with local municipality, archaeological secretary of the Prefecture of Imathias. In the past she worked for the Greek General Consulate in Stuttgart designing, organizing and executing multi-level events for campaigns to improve the Greek fame in Germany. 

________________________________________________________________________
GREEK VERSION

And I rose In rainy autumn And walked abroad in a shower of all my days…

"Though lovers be lost love shall not"

(Dylan Thomas)

“Και σηκώθηκα μέσα σε ένα βροχερό φθηνόπωρο Και περπάτησα στην ξενητιά μέσα στην καταιγίδα

όλων των ημερών μου…”

“Και ενώ οι ερωτευμένοι μπορεί και να χαθούν, η αγάπη δεν χάνεται ποτέ”

(Ντύλαν Τώμας)

Απαγορευμένη Στάθμευση

Εσύ κι εγώ,

στην αγκαλιά της νύχτας,

σε σταθμευμένα όνειρα,

στην απαγορευμένη ζώνη,

κατά τη διάρκεια της καταιγίδας.

Mετά από χρόνια και ζωές...

Xαϊδεύω τρυφερά

τα χέρια σου -

σαν την πρώτη φορά!

Πως σφάλαμε τόσο απίστευτα!
Τόσο απίστευτη μας φάνηκε η αγάπη αυτή,
που την απαρνηθήκαμε!

#dylanday

Βιογραφικό
Ξανθή Χονδρού-Χιλλ είναι Ελληνίδα ποιήτρια που απέκτησε την εκπαίδευσή της στη Στουτγάρδη της Γερμανίας, όπου σπούδασε Γερμανική Λογοτεχνία και Γλωσσολογία, Δημοσιογραφία και Δημόσιες και Διεθνή Σχέσεις. Έχει εργαστεί ως καθηγήτρια γερμανικών, αγγλικών και ελληνικών, δημοσιογράφος και μεταφράστρια ποίησης. Έχει επίσης διοργανώσει πολλές ποιητικές εκδηλώσεις, σε συνεργασία με τον τοπικό δήμο, τη γραμματεία αρχαιολογίας του νομού Ημαθίας. Στο παρελθόν έχει εργαστεί ως Σύμβουλος Δημοσίων και Διεθνών Σχέσεων για το Ελληνικό Γενικό Προξενείο στη Στουτγάρδη σχεδιάζοντας, οργανώνοντας και εκτελώντας πολυεπίπεδες καμπάνιες για την βελτίωση της φήμης των Ελλήνων στη Γερμανία. Είναι εμπνευστής και διοργανωτής του Διεθνούς Φεστιβάλ

Ποίησης Νάουσας.

Τ'  ΟΝΕΙΡΟ

- «Τόσο λίγο κρατάνε τα όνειρα;»

ρώτησε το φεγγάρι

το πιο αστραφτερό αστέρι τ’ ουρανού.

- «Μάλλον λίγο, φεγγάρι μου».

Μέχρι ν’ ανέβει στο θρόνο του

Ο βασιλιάς της γης,

Ξυπνάνε οι άνθρωποι.

Και μένουν μόνοι.

Γυμνοί με την πικρή γεύση τ’ ονείρου…

Τους μάγεψε και τους εγκατέλειψε…

Τους πήρε ψηλά πολύ ψηλά…

Κόντεψαν να μ’ αγγίξουν…

Μετά πέσαν πληγωμένοι στο χώμα.

Λαβωμένοι άδικα.

ΣΩΤΗΡΙΑ ΚΥΡΜΑΝΙΔΟΥ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΣ

ΟΝΕΙΡΟ

Η ηλιαχτίδα ζέστανε τ' όνειρο,

το σεργιάνισε τρεις μέρες

και τρείς νύχτες στον ουρανό

και το'  στειλε να κοιμηθεί

στην αγκαλιά του ζεστού ήλιου.

Εκείνος ήταν τόσο ζεστός,

που το' καψε.

Τσουρούφλισε την ψυχή του,

έκαψε τα βλέφαρά του,

έσβησε τη χαρά του.

Τ' όνειρο πέθανε

για πάντα...

ΣΩΤΗΡΙΑ ΚΥΡΜΑΝΙΔΟΥ-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΣ

Σωτηρία Κυρμανίδου, Greece

#dylanday

Sotiria Kyrmanidou (Greece) is a social worker, writer, does voluntary work as radio producer at the Holy Metropolis of Serres - Nigritis and for the National Broadcasting Radio ERT in Serres, Greece

Untouched dreams 

  There are some dreams,

  pure and untouched,

  kept in forgotten drawers of the mind.

  Their wings are broken

  but a few invisible expectations,

  knit them every night

  with care and patience.

  They keep flying towards the sun

  every hopeful morning.

  They return injured

  every failed evening.

  Nobody can tell them the truth.

  Nobody is allowed to spoil the impossible.

Angela Hronopoulou- Greece

#dylanday

Angela Hronopoulou (Greece) is a poet and a writer.  She was born in Thessaloniki, Greece. She studied at the American College of Greece. Two personal poem collections. Her poems have been awarded in literary competitions and have participated in Poetry

Anthologies, literary magazines and literary websites.

Ashes

The fireplace

Was eager

To put a fullstop

In the sentence

Where the road

Of my dreams

Stuck

Upon the word of happiness

With sparkles

Of wet logs

I collected

From the inside of me

That I dared

To turn to ashes

Dimitris P. Kraniotis, Greece

 #dylanday                        

Dimitris P. Kraniotis is an award-winning Greek poet and medical doctor. He studied Medicine at the Aristotle University of Thessaloniki and lives in Larissa (Greece). He is the author of 10 poetry books. His poems have been translated into 28 languages and he participated in International Poetry Festivals. He is Doctor of Literature, Academician, President of the 22nd World Congress of Poets, President of the World Poets Society (WPS) & Chairman of the Writers for Peace Committee of PEN Greece. His official website: http://www.dimitriskraniotis.com

Untold Words

What I didn't get to say

is still waiting for you

hermetically sealed,

sealed by my longing

that maybe they will see the light,

refuse the silence

that had condemned them for years

and become encouraged 

prepared to be led to you,

to caress the lips,

to thrust through,

to hide nothing,

to surrender,

to endure.

What will become of them?

No one knows...

...you might drive them away,

maybe you'll mock them.

Keep them inside you forever:

That's what I'd like.

And if you throw them away, don't...

Give them back to me,

They're mine.

I'll pick them up

even if I'm alone.

Like I've been doing all this time,

I'll love you in my solitude... 

Antonis Filippeos, Greece

#dylanday

Antonis Filippeos was born in Athens in 1980. He had been to Italy for two years for studies in the university of Rome. Returning to Greece, he completed his studies in International and European Relations in Athens and he obtained his degree in Italian Literature at university of Athens in 2012.

With his  inexhaustible creativity, he managed to set in the field of poetry. His first book, “Animus Nudus”(Cactus publications), was well reviewed and he won a lot of international awards.

Some of his poems were set to music and translated in English, Italian and Russian. Lots of his poems have been included in various poetic anthologies and famous magazines. His promising  second brand-new book “Silentium” (Cactus publications) has been recently published.

            του Ρήγα

(200 χρόνια αργότερα)

«Ακόμα τούτη η Άνοιξη Ραγιάδες!» διαλαλούσες…

Ποιαν Άνοιξη, τάχα, είχες κατά νου;

Δεν βρίσκονται πια ποιητές

να γίνουν παρανάλωμα του πυρός....

Τα ηλιοτρόπια δέονται, μόνο,

με ορθάνοιχτα μάτια....

Ικετεύουν τον ουρανό άλλο, να μη βρέξει!

Τα μεστά τους σπόρια

στάζουν χολή πλουτωνίου,

η βροχή δεν είναι πια ευλογία…

Ρήγα, Θεέ μου,για ποιάν Άνοιξη μίλαγες;

Xειμώνας ακόμα, προοιωνίζει παγετούς,

Θύελλες κι ανεμοστρόβιλους

που παίρνουν και σηκώνουν τα όνειρα

όσων επιμένουν να ονειρεύονται,

να αγωνίζονται και να ελπίζουν!

Μαργαρίτα Φρονιμάδη-Ματάτση, Greece

#dylanday

Margarita Fronimadi-Matatsi was born in Stimaga of Korinthia and studied Architecture at Florence

Univerity. She participates actively in the Women’s Union movements as well as the Cultural life of

Korinthia. Honoroueed and awarded in National and International Poetry competitions. At present she is a member of the Society of Greek Writers and President of the association  “alkyonides”.

 THE BREATH

If I could be that breath of fresh air that makes your pain go away,

I would

If I could take away the anguish that hits you in an instant of bewilderment,

I would

If I could share with you the blessing of letting go,

I would

If I could teach you that in giving you grow,

I would

I have walked in your footsteps and rested on your cloud

I have felt deep pain and been burnt by the hottest winds

And I did think, at some point, that it was all too much

But then I remembered that no one stands alone

No one.

Our universe does not start or end in this world;

Our soul contains the infinity of love

Our God makes sure of that.

All we have to do is look; be bold in looking

All we have to do is try; be brave in trying

All we have to do is have faith

All we have to do is find a way.

One - more - breath.

It’s all there, if we slow down and love ourselves

It’s all there, if we trust and reach out, too

Some may not notice our waving, needing hand

But someone, somewhere, will.

You will feel that soft breath of fresh air, that light touch,

It may be me, it may be another

Trust me, we are there for each other.

I am love

I am you

Take a breath.

Andie Petrides, Greece

#dylanday

Andie Petrides was born in the Middle East to Greek parents. She grew up in Amman, Jordan in a small, close-knit Greek community of a dozen families who tried to keep alive the Greek traditions and language in a foreign environment.

Andie holds a Master’s degree in International Business after studying Biology as an undergrad. Today, she is the Director of the Hellenic Writers Group of Washington DC (HWGW) and a Division Director of District 105 in Toastmasters.

Always an avid reader, Andie is fluent in four languages (English, French, Greek and Arabic). She is a writer of children’s fiction and also works as a freelance proofreader. She likes to use poetry for personal expression.

Σε δύο κόσμους

Μια καληνύχτα με δάκρυ στη φωτογραφία σου

Κι ύστερα βάλσαμο η αγκαλιά του Μορφέα

Στη λίμνη των Κύκνων στραφταλίζει η ζωή

Θαμπώνουν τα μάτια

Βόλτα στα κρυστάλλινα νερά πάνω στην άσπρη πλάτη

Χαλάρωση και γαλήνη

Το πρόσωπό σου αντικρίζω στο βυθό

Απλώνω να σε αγγίξω, μα, γίνεσαι νερό στα δάχτυλά μου!

Απότομα ανοίγουν τα λευκά φτερά

Ένα χρυσό σύννεφο με τυλίγει

Αγγίζω ουρανό στη χώρα των θαυμάτων

Εσύ, ναι Εσύ, Εσύ

Μια σκιά στον κήπο των κρίνων

Ο Τσαϊκόφσκι θρυμματίζει τη νύχτα

Το κύκνειο άσμα στο ξυπνητήρι διαλύει τα πάντα μαγικά

Και ξαφνικά…

Λούζομαι στο φως των ματιών σου

Το δικό σου χαμόγελο συναντώ

Απλώνεις τα χέρια

Νιώθω αμήχανη στον παράδεισο της δικής σου αγκαλιάς

Πίσω από τα κλειστά μου βλέφαρα το μήνυμα ελήφθη

Εγώ η Νεράιδα και ο κύκνος Εσύ

Καλημέρα Έρωτα

Χαρά Ρίζου, Greece

#dylanday

 Η Χαρά Ρίζου γεννήθηκε στη Μακρακώμη Φθιώτιδας και κατοικεί στον Πειραιά. Σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Είναι Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Κρήτης, κάτοχος Master Δημιουργικής Γραφής και απόφοιτη του Μεταπτυχιακού Τμήματος του Εργαστηρίου Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας.

Σύγχυση

Δεν κλαίω άλλο τώρα

Τα όνειρά μου κλαίνε

Τα όνειρά μου φωνάζουν

Αυτά που με τραβάνε με φόρα

Ζαλισμένη ξυπνώ, μπερδεμένη

Δεν ήταν όνειρο σκέφτομαι

Ήμουν στ’ αλήθεια εκεί

Μα γιατί σαν διπλόδοκος νιώθω

μέσα σε ξένη γη;

Το μυαλό μου σε χάος

Η σκέψη ζωντανή

Να γυρίσω το νιώθω

ή να μείνω νεκρή;

διπλόδοκος-δεινόσαυρός (ένα είδος φυτοφάγο) 2 δοκοί σημαίνουν το όνομά του. Έχει μακριά ουρά

Αναστασία Ιωακειμίδου, Greece

#dylanday

ΠΟΣΕΣ ΖΩΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΕΡΑ


Υπάρχουν ποιήματα που τρέμουνε χαράματα στ' ωτομοτρίς για τη δουλειά.
"Τις χτεσινές φακές τις φάγαμε" σου λένε
"τις σφαίρες τώρα ποιός τις τρώει;"
**
Το μεσημέρι όμως το ξεχνούν. Βουτούν στα κύματα και ταχταρίζονται στο άσπρο των αφρών.
Όταν σιμώνεις εκεί δα σου ψιθυρίζουν:

"Άμα διψάς, πιες θάλασσα, πιες θάλασσα και πες:

Μία η ζωή, μα μέσα της, πλήθος άλλες ζωές."

Σοφία Ελευθερίου - Greece

#dylanday

Η Σοφία Ελευθερίου είναι  Διδάκτωρ  του Πανεπιστημίου Πατρών και εργάζεται ως Χημικός σε φαρμακευτική εταιρεία στην Πάτρα. Ποιήματα και διηγήματα της  έχουν δημοσιευτεί σε ανθολογίες και σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά και ιστότοπους. Το πρώτο της βιβλίο είναι υπό έκδοση.

Έλα

Δέσε το μαντήλι σου, τα δάχτυλά σου δέσε σε όρκο σταυρωτό και φέρε μου, φορέματα μεταξωτά, φρου φρου απ` το φεγγάρι, φιογκάκια από φίλντισι, αμάραντου στεφάνι, δρόμο πλατύ ορίζοντα κι ένα άλογο ασημόφτερο, για να `ρθει να με πάρει.

Δυο παπαρούνες θα κρατώ, χρυσά σανδάλια θα φορώ, μαύρα  μαλλιά έχω ως τον καρπό και μάτια σαν βεντάλια. Μεγάλα ματοτσίνορα  καντρίλιες να χορεύουν, να κλαίνε, να ερωτεύονται, να κλείνουν σαν μαγεύουν, τον έρωτα στων παγωνιών τα μπλε φτερά επάνω. Κι έτσι γυμνή θα καρτερώ, μ` ένα γιορντάνι θαύματα, τριγύρω στον λαιμό.

Ελπίδες σπείρε κι όργωσε, τη γη με το διαμάντι, και δος μου  ρόδα και καρπούς,   δάση κι ονείρου στοχασμούς: αστέρια που γεννοβολούν οι νύχτες στα καρτέρια. Δος μου τον κόσμο απάνεμο, τη θάλασσα χορτάτη, να κολυμπώ και να μεθώ πνιγμένη απ` αγάπη.

Σκάψε, σκύψε και ψήλωνε, στου ήλιου το μπόι φτάσε και φέρε μου ψωμί ζεστό. Φέρε μου σπόρια, επτάζυμα πρόσφορα να ζυμώσω, λάδι και μέλι και νερό, ουρά χελιδονιού για να πετώ, πεζούλι του μεσημεριού καυτό να κοιμηθώ, και μια αύρα απογευματινή, δροσιά να τυλιχτώ∙ κι αν έχεις μια αγκαλιά, τη θέλω∙ σαν καρπούζι ζουμερό. 

Και μην ξεχάσεις να τρυγάς λουλούδια-ρείκια-κέδρους, πρελούδια να τραγουδάς με των πουλιών το στόμα. Να αρδεύεις ζωή τα οράματα,  μπρούσκο κρασί να τα κερνάς,  κι αν θυμηθείς, φέρε δυο χέρια ν` ακουμπώ, κι ένα νησί στην πλάτη τ` ωκεανού, για ν` αγναντεύω ότι ποθώ.

Έλα μου!  Πέταξε τα σοσόνια του ύπνου…¹κι έλα.

Άννα Ρω, Greece

#dylanday

1.      Απόσπασμα, «Κάτω από το Γαλατόδασος», Dylan Thomas, μτφρ. Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ, εκδόσεις Ερμείας, (1990)

Η Άννα Ρω έχει σπουδάσει Διοίκηση & Οργάνωση Επιχειρήσεων.

Είναι συγγραφέας, ιδρυτής του περιοδικού ΣημειΩματάριο και

αρθρογράφος στα ηλεκτρονικά περιοδικά Maxmag και Fractal. Η

πρώτη εκδοτική της πρόταση «ΡΟΥΣΙΩ-ΜΗ ΜΕ ΞΕΧΝΑΣ» κυκλοφορεί

                από τις εκδόσεις Λιβάνη. 

Nowhereneverland

Ἀνοίγω τά μάτια καί μπαίνει ἡ νύχτα  
Φωνές ἀπό κόσμους ἠχοῦν μακρινές  
Μαζί της μέ παίρνει σέ ἄγνωστους χρόνους  
Μοῦ λέει θά σοῦ δείξω  
τή Γῆ τοῦ Ποτέ!  

Ἀνοίγω τό στόμα νά βγεῖ ἡ φωνή μου  
Τό Ἀπέραντο πάλλεται, κλαγγές κι ἰαχές  
Τοῦ ἀγέρα τά βέλη τρυποῦν τό κορμί μου  
Καθώς μέ τυφλώνουν  
οἱ σκιές τοῦ Ποτέ!

  
Ἀκούω τή νύχτα, μεθάει ἡ ψυχή μου  
Στ’ αὐτί μου σταλάζει φωτιές μυστικές  
-Βρέχει;  Λυτρώνει στίς ἐρημιές τή σιωπή μου  
Κοιτῶ τό εἴδωλό μου  
στήν πηγή τοῦ Ποτέ!

  
Νύχτα δασκάλα, περίμενε λίγο  
Τό φῶς σου γιά νά ‘βρω πετάω τά παλιά  
Θαμμένο ἐντός μου, τό μόνο φανάρι  
Πού ἀνοίγει τίς πύλες  
τοῦ Πουθενά!  


Ηλίας Φραγκάκης, Αθήνα

Από την συλλογή «Γράμματα σε μια γυναίκα»

α’ έκδοση Θράκα 2019, β’ έκδοση Ενύπνιο 2020                                                     

#dylanday

Ηλίας Φραγκάκης

Ζει στην Αθήνα.

Είναι ποιητής, πεζογράφος, σκηνοθέτης θεάτρου και κινηματογράφου, σεναριογράφος.

Έχει μεταφράσει αρχαίο δράμα και θεατρικά έργα του σύγχρονου δραματολογίου.

Έργα του ή τμήματά τους έχουν μεταφραστεί στα Ισπανικά, Καταλανικά, Πορτογαλικά, Βουλγαρικά, Αλβανικά.

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΗΣΗ

Κι όταν του εφιάλτη τη μορφή έχω αντικρίσει,

Την ματιά μου αλλού γυρνώ και ονειροπολώ.

Ένα πέτρινο σπίτι ονειρεύομαι,

Δίπλα σε ποτάμι, κοντά σε καταρράκτη,

Να τον κοιτώ απ’ το παράθυρό μου

Και να φαντάζομαι πως τους κουρασμένους ώμους μου,

Κάτω από κείνον μια για πάντα εγκαταλείπω.

Μια απαλή λευκή κουβέρτα ονειρεύομαι,

Που γιασεμί στην μυρωδιά θυμίζει,

Και μια κούπα ζεστό γάλα απ’ τα παλιά τα χρόνια,

Που με την άχνα του γλυκά θα με κοιμίζει.

Τα φύλλα των δέντρων ονειρεύομαι

Να πέφτουν απ’ τα πιο ψηλά κλαδιά

Μπρος στο δικό μου το κατώφλι,

Κι εμένα με μια αχυρένια σκούπα να τα συγκεντρώνω,

Και με ευλάβεια να τα χώνω βαθιά μέσα στη γη.

Τέλος, έναν κήπο ονειρεύομαι,

Όμορφο και περιποιημένο, αρχοντικό,

Μ’ ένα μπαμπού σαλόνι κάπου σκιερά,

Τα καλοκαίρια να πίνω λεμονάδα στην δροσιά.

Katerina Taxiaropoulou, Thessaloniki

#dylanday

Katerina Taxiaropoulou is a senior at the School of English at the Aristotle University of Thessaloniki, in Greece. She was born in Naousa, a small northern town where she started writing poetry inspired by nature and everyday life. Currently she is adapting fairytales, poetry and drama for the purposes of ESL teaching.

Ιδιοκατοίκηση του ονειρικού κόσμου

Η  αυταπάτη 

δεν κατανοείται από τους ταγμένους στην Ουτοπία. 

Για κείνους, δρόμος  είναι ο αιθερικός 

και τρόπος, 

η κατανόηση του κόσμου, του αόρατου κόσμου.

 Γνωρίζοντας, εισέρχονται σε αυτόν.

Αποδεχόμενοι την ωραιότητα του ονείρου

πορεύονται για πάντα.

Όντας αθώοι

με χέρια ανοιχτά προσδοκούν την δικαίωση

ιδιοκατοίκησης του ονείρου.

 ΜΙΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, Greece

#dylanday

ΜΙΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, Greece:

Γεννήθηκε το 1969 στην Πιερία. Έχει εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές, έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και εργάζεται ως Υποδιευθύντρια Διοικητικού στο νοσοκομείο της Πιερίας.

Mina Papanikolaou was born in 1969 in Pieria. She has published 7 poetic collections, has been awarded with many times and is working as deputy director of administration at the Hospital of Pieria.

Καίνε

Όνειρα μιλάνε με τα μέλλοντα, χαμόγελο ανεκτίμητο μιας πλάσης θυμωμένης.

Άχραντο τ’ αγιοκέρι της μηλιάς, με τ’ άσπιλα αποφθέγματα «βαρβάρων», που

πονάνε.

Το αύριο σημείο και γραμμή, περιδιαβαίνει άπληστα, τ’ ανάθεμα της Νιότης.

Φωτιάς το περιστέρι αντιμιλά, στ’ άστρα των συγκινήσεων, με το λευκό το δόρυ.

Κλαγγών η συναυλία και σκιά, το αίμα τ’ απερίγραπτο, της Ιστορίας αγέρι.

Αγέρι απ’ τα ριζά του Ψεύτη Νου, που είν’ γιατρικό της λύτρωσης, μ’ ονείρων τη

χλαμύδα.

Πηγάδι μαγικό στέλνει φιλιά, στον μουσικό της σύναξης, στ’ αηδόνι των Αψίδων.

Άπειρο τις εικόνες προσκυνά, ζωής από τα πέρατα Αποσπερίτη μαύρου.

Ντύθηκαν οι ψυχές ρομφαία γης, ενάντια στη θανάτωση με της Σιωπής το χάδι.

Κεριά απ’ την Περσία κι ιαχές, σε μια πορεία που έκλαψε, στο μέλλον σεργιανίζουν.

Σημείωμα ονείρων οι φωτιές, με τ’ Αστρικού τα χρώματα και μιας κλεψύδρας όψη.

Πέτρινο το κρασί των θεαινών, αγγελικά ψελλίσματα τα λόγια είν’ της Ιθάκης.

Απέθαντες οι άγιες οι μορφές, εθελοντών ανάστασης, που Χρόνου η οργή θα φέρει.

Απόλυτο το δάκρυ συζητά, με του Θεού τη σάρισα, σ’ αρχονταρίκι γέλιου.

Γλάροι των αναμνήσεων φως κρατούν, απ’ τον καιρό του Είλωτα, τους Οδηγούς της

Στύγας.

Ασπάλαθοι τα πούλουδα τηρούν, εναλλαγές προσμένοντας κι ονείρατα που καίνε!

Miltiadis  Ntovas  (Dovas),  Ioannina  

Δρ. Μιλτιάδης Ντόβας

#dylanday

Miltiadis  Ntovas (Dovas) was  born  in  Ioannina (Greece) in  1972.  He  studied  Philosophy  and  Pedagogy  and  is  a  PhD  of  Philosophy  at  the University  of  Ioannina.  He  works  as  an  Professor.  He  co-write  essays,  fairy tales  and  five  thousand  poems,  ten thousand  haiku  and  tristiches  and  two  epics.  He  published  nine  poetry  collections  and  one  scientific study.

[κι εγώ ονειρεύομαι]

Καινούριο χαμόγελο

παλιό θλιμμένο βλέμμα .

γιατί βαθμολογείς τόσο αυστηρά;

Έκανες το τοπίο ερημικό

εκεί που πριν πετούσαν μέλισσες ελπιδοφόρες.

Κι εγώ ονειρεύομαι το σπίτι πλάι στο ρέμα.

Να’ ναι μαλακό το βράδυ

χωρίς παρέα

να είσαι δίπλα μου κι ας μη μιλάς

μόνο, σαν προχωρήσει η νύχτα,

να σηκωθείς και να χαϊδέψεις τη δροσιά

να στρώσεις τα μαλλιά μου και να με φιλήσεις.

(«Οδυσσέας, τρόπον τινά», εκδ. Σαιξπηρικόν, 2013)



νύχτες με φως ημέρας

Αλαβάστρινή μου, να προσέχεις

όταν εκτελείς τις χορευτικές σου κινήσεις.

Είναι ύπουλες αυτές οι νύχτες με φως ημέρας,

ξυπνούν κάτι λιμασμένοι εφιάλτες

και δεν φοβάσαι το τέρας της Λίμνης

αλλά τις αγκαθωτές μπάλες με χρώματα που τσουρουφλίζουν.

Όλα κάτω απ’ το μαξιλάρι σου είναι κρυμμένα.

(«Γιατί το μέλλον μια μικρή κουκίδα», εκδ. Σαιξπηρικόν, 2018)

*Λίμνη: η λίμνη Λοχ νες στη βόρεια Σκοτία



εσύ ονειρεύεσαι

Γυρεύεις λέξεις.

Δεν ξέρω να σου δώσω.

Εσύ αρθρώνεις ήλιους και ντροπαλά χαμομήλια

γαλάζιες καμπανούλες, ρόδινες καλημέρες.

Πρέπει να μάθεις λέξεις της ομίχλης και της βροχής.

Κι εσύ ονειρεύεσαι να είσαι γοργόνα.

(«Ο δρόμος της επιστροφής είναι απόκρημνος», εκδ. Μελάνι, 2022)

Κούλα Αδαλόγλου 

Η Κούλα Αδαλόγλου σπούδασε Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έλαβε Μεταπτυχιακό στην Εφαρμοσμένη Γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και Διδακτορικό στη Διδασκαλία της Γλώσσας από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.  Εξέδωσε οχτώ ποιητικές συλλογές, τελευταία η Γιατί το μέλλον μια μικρή κουκίδα, εκδ. Σαιξπηρικόν, 2018. Μία συλλογή διηγημάτων: Βγήκε ένας ήλιος χλωμός, εκδ. Ταξιδευτής, 2012. Επίσης, τη μελέτη Η γραπτή έκφραση των μαθητών. Προτάσεις για την αξιολόγηση και τη βελτίωσή της, εκδ. Κέδρος 2007. Το 2019 συγκέντρωσε σε τόμο κριτικά της σημειώματα για 49 λογοτέχνες, με τον τίτλο Νήματα της γραφής, πτυχές κειμένων, εκδ. Ρώμη.